2 dagen later (25 okt) mijn eerste echte training, net geen uurtje in 10km wedstrijd tempo, met een gemiddelde van 5 min per km inclusief warming up. Het moment dat ik de deur uit liep voelde alsof een gekooide tijger de vrijheid weer had herwonnen, man wat een gevoel, ik snoof de lucht diep in de longen, gelukkig weinig autoverkeer zo om 07:15, en begin zoals altijd rustig aan en geef na ongeveer 2 km wat meer gas, cool, marathon lopen maakt je toch ook wel sterker op de korte afstand likt me. Onderweg kom ik Ans tegen die er ook flink tegenaan gaat, we stoppen ff 30 sec. en vervolgen onze weg. Een klein uurtje later steek ik de sleutel weer in het slot van de voordeur, honger!! dus lekker aan het fruit ontbijt en dan snel douchen voor een ritje naar Moergestel op de fiets, auto ophalen die er na wat kleine reparaties en onderhoud weer een jaartje tegen kan.(APK)
Nu even terug naar de Amsterdam Marathon 2011
Zondag 16 oktober was het eindelijk zover, Amsterdam Marathon met start en finish in het Olympisch stadion. Een mooiere start locatie met zo'n schitterend sport verleden kun je jezelf niet voorstellen.
De wekker liep om 05.00 af, eerst weer de dagelijkse sapjes maken en het fruitontbijt voor vandaag klaar maken. Normaal is het nu trainen en dan eten maar nu rustig het nodige fruit en fruitsap naar binnen werken, meestal doe ik dat 3 uur voor een wedstrijd dus nu ook. Het mooie van de Amsterdam marathon vind ik vooral de vroege starttijd van 09:30 s'morgens, perfecte tijd omdat ik zelf altijd s'morgens vroeg train. Na een vluchtige douche alles inpakken en wedstrijdkleding voor het verwachte weer aangetrokken. En alweer een meevaller, de verwachte middagtemperatuur is ongeveer 13 a 14 graden, top! lekker zonneke er bij wat wil je nog meer...een PR zou leuk zijn maar dat is voor later lees verder
de trainingen van de afgelopen weken schoten er door zakelijke en sportieve verplichtingen wel eens bij in of werden op het gebied van de langeduurlopen flink ingekort. Als klap op de vuurpijl liep ik een week van te voren nog een lange duurloop van 174 minuten, ook al was er een dringend advies de dag van te voren om dat niet te doen. Die bewuste zondag morgen stond ik in met gemengde gevoelens klaar voor dat duurloopje, niet doen en ik was wat meer uitgerust en eerder hersteld maar met niet genoeg trainingskilometers in de beentjes of wel doen en mogelijk vermoeide benen aan de start van de marathon beginnen.
Ik deed het toch zoals je hierboven las en was voor mijn gevoel toch goed uitgerust , de rest van de week namelijk zo goed als niets meer gedaan en die laatste lange duurloop voelde echt fantastisch, ik was zo blij en kon nog gemakkelijk een half uurtje doorlopen voor mijn gevoel.
Ik was klaar voor de marathon, en de rest van de week vloog toch nog voorbij zonder trainingen, tja wellicht omdat je niet geblesseerd bent heb je er vrede mee om niet te lopen..
Zondag 16 oktober marathon day, we zijn op weg naar Amsterdam, Ans en ik cruisen rustig netjes op tijd richting Amsterdam Rai waar we de auto parkeren (€6 per dag vooraf bestellen via internet ). Daar aangekomen auto parkeren, plasje doen in de mooie schone!! toiletten in de parkeergarage en op naar het stadion, met een printje voor de route in de hand begin ik aan de 3,5km warming-up naar het stadion, rustig joggend, Ans op het fietsje om haar liesbreukoperatie litteken wond een beetje te ontlasten. Bij het stadionplein aangekomen is het al flink druk, nog een kleine 25 minuten voor de start. Ik ben hier nog nooit eerder geweest, als liefhebber van mooie oude architectuur is het extra genieten, wat een schitterend mooi stadion wat moet dat daarbinnen toch leuk zijn om te starten.
Goed dat de gemeente Amsterdam dit stadion heeft weten te behouden voor het nageslacht, 1928 olympische spelen.. korte rilling met lichte kippenvel. Ik trek de lange broek en jasje op het plein voor het stadion uit en krijg nu wel wat meer de kriebels, het heen en weer lopen van anderen maakt toch zenuwachtiger dan ik gewend ben. Ondertussen zoek ik de richting op waar we het stadion in kunnen, een vrijwilliger stuurt ons de goed kant op. Ik controleer alles nog een laatste keer, komodo's aan, chip er aan, heupgordeltje met flesjes, poncho aan tot de start, yep i'm ready en kus Ans vaarwel tot over een uurtje of 4, snel nog een foto voor later en op weg naar de start. En dan.. wat een drukte , lichte paniek bekruipt me, nog een tien tal minuten voor de start en ik weet niet waar ik moet zijn, startvak A maar dat is er niet. Ik sluit aan achteraan de dikke rij die het stadion binnen gaat, heel langzaam , nog drukker en drukker ik ben ingesloten maar waar is startvak ?? ik zie opeens nog een zoekende in de massa met voor mij een herkenbaar NK Marathon startnummer, zelfde leeftijd M50 en deelnemer NK marathon, die maar snel volgen, we raken aan de praat ( hij heet ook Paul)en ik probeer er achter te komen waar ik heen moet lopen, de tijd tikt verder, minder dan 10 minuten tot de start. De andere Paul kan mij melden dat zo'n oud stadion als het deze maar een enkele grote ingang heeft om zo'n mensen massa snel naar binnen te krijgen maar het startvak is eenmaal binnen aangekomen vrij snel te vinden hoor " ik liep hem vorig jaar ook " daar is het startvak wijzend naar de overkant van deze antieke arena. Paul stap snel door en ik zit hem letterlijk en figuurlijk op de hielen. Na een paar minuten wandelen we het startvak in ,2 minuten voor de start, nu geeft de speaker de burgermeester het woord en daarna PANG!
Wat een timing, gelukkig op tijd en nu genieten. Een paar seconden na de start al over de startlijn, cool! net als tijdens de Tilburg Ten Miles, een wedstrijdlicentie heeft zo zijn voordelen, helemaal je eigen race lopen (denk je) ook al start je onder deze omstandigheden te snel, go with the flow....al op weg door de bocht , het publiek gilt het uit, de koude rillingen weten de rug weer te vinden richting schouderbladen, wow! een heerlijke rush! links af het stadion uit, geweldig! het publiek joelt,fluit en gilt je sneller en sneller. Oeps, was da?? mijn gordel met 8 bidonnetjes maakt een krakend geluid en gaat losser zitten. Het zal toch niet... en ja hoor weer dat krakkende geluid en alweer wat losser.
Ik maak hem los en weer vast, hou mijn buikje wat meer in, shit dat kunnen we dus echt niet hebben. Speciaal voor Amsterdom nieuw aangeschaft, oude les word weer wat opgefrist: altijd vooraf iets uitproberen in de training, niet dus en voortaan maar een veiligheidspeld mee nemen als extra security.
In het voorzakje zitten 12 verse dadels, labello stick en gsm van Ans, voor noodgevallen . Die er eerst maar eens uit gehaald en achter in rugzakje van de korte tight gedropt, dat helpt al een beetje maar ik voel me nu wel erg onzeker, telkens los en weer vast maken om de paar honderd meter weer. Nu rustig blijven schiet er door mijn hoofd, 2 bidonnetjes in de handen mee nemen en dat helpt, nu kan ik weer wat meer gerust verder rennen. Voor ik er erg in heb is het rondje terug naar het stadion volbracht, linksaf richting de Amstel beeld ik mij de route in. Dat duurt nog wel ff maar het tempo zit er aardig in, naderhand blijkt dat ik ruim tot de halve marathon 5 min per km heb gelopen, onderweg uitrekenen keer op keer wat dat dan op gaat leveren, yep.. dat is veel te hard, vorige week nog een bijna 3 uurs loopje gedaan, kan niet goed aflopen maar het voelt wel verschrikkelijk goed aan, toch maar wat gas terug nemen. Voelt natuurlijk niet goed en geleidelijk neemt het tempo weer ongemerkt toe. Halve marathon lukt voortaan prima in dit tempo, de hele afstand blijkt toch weer een ander verhaal, geweldig keerpunt aan de Amstel richting grachtengordel met nog een uitstapje naar rechts. En dan bij km28 begint het toch wel overal wat pijnlijker aan te voelen, hartslag gaat omhoog bij gelijk tempo, yep enfin, ik heb tot de finish wat tikken gekregen van de bekende boeman met de hamer, uiteindelijk zit het verbeteren van het pr er niet in vandaag, ondanks het geweldige weer met perfecte luchtvochtigheid (voor mij) moet ik toch een paar keer kort wandelen, de kuiten voelen wat stijf, na kort rekken vervolg ik mijn weg. Eindelijk na 3 uur en ongeveer 45 minuten heb ik het stadion weer in zicht. De pijn vloeit weer een beetje weg, nog een klein stukje Paul nog een klein stukje en hup weer het stadion binnen, geluid van speaker en gillende publiek zwelt weer aan, ik geef nog eenmaal gas bij.. man wat een heerlijke finish, armen de lucht in (heb ik nog nooit gedaan).. ha ha dat zal toch de historische omgeving met je doen. Wel een voor mij nieuw Barefoot style marathon PR , van 3:55 naar ruim 3:50.
Het verhaal begint weer van vooraf aan, volgende wedstrijd de 4Cimes en mogelijk de MidwinterMarathon in Apeldoorn met de Egmond en Groet uit Schoorl halve marathon's als warming up.
Mogelijk loop ik de Jan Knippenberg memorial over 50 mijl!! wie weet.... als het maar barefootstyle is lukt het me wel, nu nog tijd vinden om trainingskilometers te maken, eigen baas is anders dan in loondienst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten