Eerste training na mijn Ultramarathon debuut

Zaterdag morgen 2 juli om 8 uur 42 begint mijn eerste  training na de veluwezoom trail van afgelopen zondag 26 juni 2011. Om half tien ben ik weer thuis, op 1 versnelling na (kon het niet laten) dik 45 minuten in een rustig tempo van 6 min/km om de zaak nou niet onmiddellijk kapot te maken, die versnelling was maar 150 meter en het voelde lekker, sterk en snel aan.

Ik sta stil en scan mijn benen na deze training, ze voelen goed aan zonder probleempjes en concludeer dat mijn debuut op de Ultra marathon goed is gegaan ondanks het beperkt aantal trainingskilometers. Ik kende het parcours niet en ging op basis van mijn trainingen uit van een eindtijd rond de 5 uur maar bij voorkeur binnen die

5 uur natuurlijk. Even terug naar Zondag 26 juni, wat een lol de eerste kilometers, rustig starten was het voorgenomen plan maar door het vette klimmen en weer afdalen zat er vanaf het begin een flink tempo in.

 Toen wist ik natuurlijk niet dat de zon zo verschrikkelijk fel ging toeslaan wat later op de dag en nog wel op het meest open gedeelte van de trail tijdens dit fantastische evenement. Mijn complimenten aan Jan Strijker voor deze schitterende ultra trail over een van nederlands mooiste stukjes natuur. Wat is het mooi op de Veluwezoom, ik herkende wel een paar stukken van eerdere trainingen/wandelingen maar je bedenkt op zo'n moment niet dat je hier nog eens in een wedstrijd gaat lopen zo ver van huis.

Bij de eerste waterpost op zo'n 25 km

zie ik Ans die de rest van de trail mee fietst, ik drink wat extra water en wissel van schoenen,

 de Merrel trailglove's zitten goed maar ik denk dat ik met de Komodosport meer voordeel heb (door de vrije tenen) op dit parcours. Dat dat een flinke inschattingsfout is kom ik de komende 20 km achter, veel stenen en grof grind zijn mijn voetzool belagers. De klappen vallen vooral bij de linkervoet . Al met al een pijnlijke ervaring maar geen schade dus we rennen door. Op een gegeven moment vind ik het welletjes en wissel nogmaals van schoenen en trek de Merrell's weer aan, de impactbescherming in de zool van de trailglove is net wat harder en beschermt de voetzolen beter en dat is een opluchting.

Door al dat stoppen voelen de benen wel steeds zwaarder en vermoeid aan, of is het gewoon de lange afstand in combinatie met het klimmen en dalen en te snel starten.
Ik wandel weer een stukje, en ren weer verder, dat herhaalt zich zo,n 8 a 10 keer tot de finish. Een kilometer of 5 voor de finisch loop ik vlak achter Paula Ijzerman, het valt mij op dat zij op de Baregrip van Inov-8 rent, die verkopen wij ook dus ik roep hoe ze bevallen, Paula houd netjes in en verteld haar ervaring tijdens deze trail, ze bevallen zeer goed behalve op de fietspaden omdat de noppen dan flink in haar voetzolen prikken. We kletsen hardlopend verder en ik ben erg blij op dat moment want op een of andere manier gaat het rennen weer een beetje beter dus we tikken samen zo maar een paar km's weg. Dan gaat het toch weer een beetje te hard voor mijn flink verzuurde benen ( ze schreeuwen het uit) dus  ik bedank Paula voor de inspiratie en wens haar veel succes op de laatste kilometers en moet weer een stukje wandelen. In een paar tellen is ze verdwenen, het blijkt dat de vrouwen nooit stoppen hoor ik later.

We komen hier natuurlijk wel om te finishen dus ik start weer op en ren rustig door en op dat moment bedenk ik dat wandelen net zo pijnlijk is als het hardlopen dus besluit ik om maar niet meer te stoppen en de wedstrijd nu maar uit te lopen. Mooi voornemen maar de beentjes denken daar toch ietsjes anders over, ik word weer ingehaald door een of 2 man waar we al de hele tijd mee stuivertje wisselen en ben dus niet de enige die het moeilijk heeft. Een paar kilometer voor de finish halen een paar dames mij vriendelijk glimlachend in en mij hun hielen laten zien.

Het is trouwens wat minder warm hier in de bossen uit de zon en hee .. stil eens ja ik hoor het goed applaus!! ik ben er bijna en ja hoor nu is het er weer... klap klap klap. Ik tel de meters af en op eens is daar om de laatste bocht de finish in zicht.
Nu is het applaus voor mij en met een laatste inspanning kom ik zo fris mogelijk lachend over de finish, YES!!! i'm  a Ultra marathon man.
Het is gek, want voelt niet veel anders(op wat spierpijn na dan) als de finish van de marathon, blij en voldaan probeer ik te gaan zitten , dat lukt maar half dus plof ik neer in het het gras. Nu is het mijn beurt om andere deelnemers over de finish te klappen. Het is een mooie ervaring.

Volgend jaar ben ik er zeer zeker weer bij, ik zal dan wel wat meer heuveltraining in mijn schema's inbouwen want de quad's hebben flink moeten werken.
Als rawfood hardloper liep ik deze dag op de volgende brandstof: 3 uur voor de start een verse mango, een halve verse ananas en 3 verse dadels, 2 uur voor de wedstrijd tijdens de rit naar laag Soeren een hele cantaloupe meloen.
Tijdens de wedstrijd heb ik water met honing meegenomen in mijn 4 heupgordel flesjes en Ans had nog een bidon van 0,7 liter mee met dezelfde drank, als extra brandstof heb ik halverwege 1 appel op tijdens het lopen, 2 stukken banaan bij de waterpost en een stuk of 7 verse dadels verspreid over de wedstrijd.

Over mijn herstel  kan ik zeer tevreden zijn, maandag en dinsdag flink stijf natuurlijk maar woensdag ging dat al veel beter en na een bezoekje  aan de sportmasseur op woensdag avond was alle leed al weer geleden en kan ik concluderen dat gebrek aan tijd om nog wat meer te trainen niet echt nadelig is geweest voor mijn eerste afstand over de 50 km, gemiddeld  liep ik verdeeld over 4 dagen zo'n 60 'a 70 km de laatste 4 weken voor  de start.

Morgen vroeg weer een langer duurloopje en dan weer eens op zoek naar een nieuw doel, trail running trekt maar ik ben benieuwd hoe zo'n ultra op de baan of een vlak parcours aanvoelt. Bovenstaande foto's zijn door Ans genomen tijdens de Veluwezoomtrail ergens tussen de 25 en de 52 km, ik liep op de Vibram Fivefingers Komodosport en Merrell Trail Glove wat toch meer een geschikte trailschoen is voor dit parcours.
Dit zijn beide barefoot style schoenen die je uitsluitend op een natuurlijke manier laten hardlopen, aanpassing duurt 3 tot 6 maanden afhankelijk van je huidig looptechniek .

Volgend jaar start ik op de Vibram KSO Treksport nu ik het stenen festival op het parcours heb ervaren, die had ik nu nog niet lang genoeg om zonder problemen te finishen.

Ik hoop van harte dat er in Nederland nog veel meer van dit soort trail worden gelopen, je word er sterker van en het heeft toch wel iets wat een standswedstrijd niet heeft, zoals zuurstof ....
Dank je voor het lezen tot hier en veel hardloopplezier, barefoot style!